Wat is een likdoorn?
Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een verdikking van de huid die ontstaat door wrijving of druk op een bepaalde plek, meestal op de voet. Het is een verhard stukje eelt dat naar binnen groeit en daarbij een pijnlijke kern vormt die druk uitoefent op de zenuwen.
Bepaalde types kunnen verstrengeld raken met de zenuwen van de huid, deze kunnen ook bijzonder pijnlijk zijn. Vaak ontwikkelen ze een kern die vaak de “wortel” wordt genoemd.
Ze kunnen voorkomen op verschillende plaatsen van je voet, zoals op je tenen, de bal van je voet en je hiel. Ze kunnen erg pijnlijk zijn en het lopen bemoeilijken. Er zijn verschillende behandelingen mogelijk, waaronder het wegsnijden, het gebruik van speciale pleisters en het dragen van comfortabele schoenen.
Hoe een likdoorn behandelen?
Hier zijn 10 tips om ze te behandelen:
- Week je voeten in warm water gedurende 10 tot 15 minuten om de likdoorn zacht te maken en de pijn te verlichten.
- Gebruik een eeltvijl om voorzichtig de bovenste laag te verwijderen. Dit moet voorzichtig gebeuren om te voorkomen dat je likdoorn erger wordt.
- Breng een zalf of crème aan die salicylzuur bevat. Salicylzuur kan de likdoorn helpen oplossen en verminderen.
- Gebruik een likdoornpleister met salicylzuur om te behandelen en te beschermen tegen verdere wrijving.
- Bedek met een stukje vilt om de druk te verminderen.
- Gebruik orthopedische inlegzolen of schoenen om de druk op je voeten te verminderen en je voeten te ondersteunen.
- Vermijd het dragen van schoenen met hoge hakken of strakke schoenen die de druk op je voeten verhogen.
- Raadpleeg een pedicure om professioneel te laten behandelen.
- Bij ernstige pijn, kan je huisarts besluiten om deze chirurgisch te verwijderen.
- Zorg ervoor dat je ze regelmatig behandelt en probeer wrijving op de aangetaste plek te voorkomen om de genezing te bevorderen.
Hoe zelf een likdoorn verwijderen?
- Week je voeten in een warm bad met Epsom-zout.
- Dep na het weken je voeten droog met een schone handdoek en hydrateer ze met een hydraterende lotion of cacaoboter.
- Ga dagelijks door met dit proces totdat deze zacht is geworden.
- Gebruik een eeltvijl om voorzichtig de bovenste laag weg te vijlen. Probeer niet te diep te gaan om de huid niet te beschadigen.
- Als de likdoorn tussen je tenen zit, gebruik dan een nagelvijl om te vijlen.
- Bedek met een likdoornpleister om verdere wrijving te voorkomen.
- Herhaal deze stappen totdat het is verdwenen, dit kan een paar weken kan duren.
Als je zeker weet dat je er één hebt, kun je een van deze methoden proberen om het thuis te behandelen. Je moet ook alle te kleine en slecht passende schoenen wegdoen.
Hoe herken je een likdoorn?
Het zijn keratomen die bestaan uit een ronde of ovalen, hoornachtige massa, met in het midden een kern. Deze kern kan wit, geelachtig of donker zijn. Soms is de kern doorschijnend met rode of zwarte vlekjes, afkomstig van kleine bloedingen.
Ze kunnen doordringen tot in de diepere huidlagen maar kan niet samen met de opperhuid bewogen worden.
De symptomen van zijn meestal:
- Een pijnlijke, harde bult op de huid, meestal op de voet of teen.
- Een verhoogde, ronde of kegelvormige plek van verhard eelt.
- Pijn of gevoeligheid bij het aanraken van de likdoorn.
- De likdoorn kan ook gevoelig zijn bij het dragen van strakke schoenen of bij langdurig staan of lopen.
Wat zijn de fases van een likdoorn?
- Beginfase: een eenvoudige pijnloze verdikking van het weefsel door druk en wrijving.
- Vorming van een slijmbeurs: de hoornlaag wordt snel dikker en er ontstaat een conus drukpunt. Eeltpitten of likdoorns worden gevormd. Als reactie zal het lichaam een slijmbeurs vormen tussen het zachte weefsel en het skelet.
- Pijnlijke fase: één of meerdere kernen gaan op de overgevoelige slijmbeurs drukken met als gevolg meer vocht en pijn.
- Ontstekingsfase: door de constante druk vormt er zich een slijmbeursontsteking. Aan de huidoppervlakte manifesteert zich dit onder de vorm van etterlozing gepaard gaand met roodheid, warmte, zwelling en pijn.
- Beenderige aantasting: door de ontstekingsreactie zou ook het beenvlies en het bot worden aangetast. Na herstel zal littekenweefsel blijven.
Welke soorten likdoorns zijn er?
Harde likdoorn
Dit is een verharde naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een kegeltje, met de punt in de huid gericht.
Meestal ontstaat deze in het centrum van een eeltplek, als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk en omdat daar de celgroei het grootst is.
Weke likdoorn
Deze wordt ook wel eksteroog genoemd en is een type dat zich in de huid tussen de tenen bevindt. Door gebrek aan verluchting gaat het zweet de huid verweken. De huid wordt sponsachtig en door het vet uit de talgklieren wordt de huid zachter en witachtig van kleur. Deze wordt heel vaak veroorzaakt door de nauwe schoenen of door botvergroeiing van een teen die druk ondervindt van een andere teen.
Vaatlikdoorn
Deze komen meestal voor op de dorsale zijde van de tenen en de teentoppen. Doordat de papillen van de lederhuid doordringen in de verhoorning ziet een vaatlikdoorn eruit alsof er donkere vlekjes op zitten. Vaatlikdoorns zijn, vooral bij aanraking, zeer pijnlijk. Door de aanwezigheid van bloedvaten is er algauw kans op een bloeding tijdens het behandelen.
Zenuwlikdoorn
Het verschil tussen een vasculaire en neurovasculaire is moeilijk te herkennen. Van alle types zijn deze echter wel de pijnlijkste. Ze liggen vaak dieper in de huid dan andere. Bovendien is het probleem vaak al jaren aanwezig. Behalve haarvaatjes zijn er ook gevoelszenuwen doorgegroeid in de eeltpit. Van een zenuwbeklemming is spraken wanneer er voortdurend een hevige pijn aanwezig is, zelfs bij de geringste aanraking van bijvoorbeeld het bedlaken. Ze komen vaker voor bij mensen met een dunne huid.
Zaadlikdoorns
De zaadlikdoorn vertegenwoordigt een zeer speciaal type likdoorn dat totaal geen druk of irritatie nodig heeft om te ontstaan. Je ziet deze likdoorn het meest aan de voetzool en aan de hiel. Je treft ze vooral aan bij ouderen met een droge, slecht doorgevoerde huid. Hij komt zelden alleen voor en zijn meestal verspreid of gegroepeerd op de voetzool. Het zijn kleine en compacte korrels die in de huid verzonken liggen zonder verharding eromheen.
Wat zijn de oorzaken van een likdoorn?
Ze worden meestal veroorzaakt door constante wrijving of druk op een bepaald deel van je voet. Dit kan gebeuren door het dragen van schoenen die te strak zitten, te smal zijn of een hoge hak hebben. Andere oorzaken zijn:
- Het dragen van schoenen zonder sokken
- Abnormale stand van je voet
- Langdurig staan of lopen op harde oppervlakken
- Overgewicht
- Het gebruik van slecht passende orthopedische inlegzolen of steunzolen
- Misvormde tenen, zoals hamertenen
- Een hoge of uitstekende bot op de voet
- Een trauma of letsel aan de voet
- Activiteiten die veel druk op de voeten veroorzaken, zoals dansen, hardlopen of wandelen
- Een slechte voetverzorging, zoals het niet goed knippen van de teennagels of het niet hydrateren van de voeten.
Door deze oorzaken kan de huid op de voet dikker worden en een likdoorn ontstaan om het kwetsbare gebied te beschermen tegen verdere wrijving of druk.
Wat zijn de gevolgen van een likdoorn?
Hoewel ze meestal niet ernstig zijn, kunnen ze ongemak en pijn veroorzaken. Als een likdoorn niet wordt behandeld, kan deze groter en pijnlijker worden en kan deze uiteindelijk barsten en een open wond veroorzaken. Dit kan een infectie veroorzaken en de genezing kan dan langer duren.
Bovendien kan de constante druk en wrijving van een likdoorn leiden tot veranderingen in de stand van de voet, wat kan leiden tot andere problemen zoals hallux valgus (scheefstand van de grote teen) en hamertenen (gekromde tenen). Het is dus belangrijk om een likdoorn op tijd te behandelen om verdere complicaties te voorkomen.
Hoe een likdoorn voorkomen?
Er zijn verschillende maatregelen die je kan nemen om ze te voorkomen:
- Draag comfortabele schoenen die goed passen en voldoende ruimte bieden aan je voeten.
- Vermijd strakke schoenen of schoenen met hoge hakken die druk uitoefenen op je voeten.
- Draag sokken die goed passen en gemaakt zijn van ademend materiaal om vocht op je voeten te verminderen.
- Houd je voeten schoon en droog om de groei van bacteriën en schimmels te voorkomen.
- Gebruik zachte inlegzolen om de druk op je voeten te verminderen.
- Knip je teennagels regelmatig bij om te voorkomen dat ze in je huid snijden en zo een likdoorn veroorzaken.
- Behandel eeltvorming tijdig, zodat dit niet kan uitgroeien tot een likdoorn.
